Monday, June 16, 2008

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ဇာတ္ေပါင္းခန္း မေတြ႔ေသးပါ

16th June,
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းေနာက္ပိုင္း သတင္း မ်ားကိုေဖၚျပသည့္ေနရာတြင္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ သတင္းမီဒီယာတို႔က အေရးႀကီးသည့္ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္ခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္အထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္သန္းသည့္ စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ သတင္းမ်ဳိး မေတြ႔ရေသးေခ်။

ျမန္မာ စစ္အစိုးရသည္ ကပ္ေဘးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လာလ်င္ သဘာ၀ေဘးဒုကၡမ်ားျဖစ္ေစ လူေၾကာင့္ျဖစ္ရေသာ ကပ္ေဘးဒုကၡအေၾကာင္းမ်ားကို ျဖစ္ေစ တေလွ်ာက္လံုး ဖံုးကြယ္ခဲ့သည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ နာဂစ္ မုန္တိုင္းတိုက္အၿပီး စစ္အစိုးရပိုင္ သတင္းမီဒီယာမ်ားက သတင္းေဖၚျပပံုမွာလည္း အလားတူဖံုးကြယ္ ေဖာ္ျပေနခဲ့သည္ မွာ ဘာမွ်အံ့ၾသစရာ မရွိပါ။ အေျခအေနကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျပသရန္ ေနာက္ထပ္ အခြင့္အလမ္း တခုထက္ ဘာမွပို မေဖာ္ျပခဲ့ေခ်။

“သနားၾကပါ ... ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလီယံေလာက္တည္းပါ ...”


ျမန္မာျပည္သူလူထုကို အေမွာင္ခ်ထားလိုေသာ စစ္အစိုးရ၏ ပင္ကိုစိတ္ေနစိတ္ထားမွာ မုန္တိုင္းမတိုက္မီကပင္ ေပၚလြင္ ထင္ရွားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ မိုးေလ၀သ ေအဂ်င္စီမ်ားက ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္း ျဖတ္သမ္းလာဖြယ္ ရွိေသာ လမ္းေၾကာင္းကို စစ္အစိုးရထံ ၂ ရက္ ႀကိဳတင္ အသိေပးခဲ့ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ၎အႏၱရာယ္အေၾကာင္း ျပည္သူတို႔ကို တိတိပပ အသိမေပးခဲ့ေပ။

မုန္တိုင္းတိုက္ၿပီးစ ရက္မ်ားက စစ္အစိုးရ၏ သတင္းစာမ်ားသည္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ အနည္းဆံုးလူေပါင္း ၁၃၄,၀၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ၏ အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ား ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးသြားေစခဲ့ေသာ ကပ္ေဘး ဒုကၡႀကီး၏ အတိုင္းအဆကို ၿခံဳငံုေဖၚျပေပးႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့႐ံုမက မ်က္ႏွာဖံုးသတင္းပင္ မေဖၚျပခဲ့ေပ။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သတင္းမီဒီယာလုပ္ငန္းမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသူ တခ်ဳိ႕၏ အဆိုအရ စစ္အစိုးရ အာ႐ံုုက်ေနသည္မွာ က်င္းပေတာ့မည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု ဆႏၵခံယူပြဲျဖစ္ၿပီး အမ်ားျပည္သူတို႔၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း ဤဆႏၵခံယူပြဲကိုသာ ဦးစားေပးအျဖစ္ ထည့္သြင္းေပးထားလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရက ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ သတင္းေပးလိုစိတ္ သည့္ထက္ပို၍ ရွိမည္ဆိုေစဦး အစိုးရသတင္းမ်ား၏ တိက်မွန္ကန္မႈကို ျပည္သူအမ်ားက ယံုၾကည္ေလ့မရွိေပ။

တိုင္းျပည္ကို ထိခိုက္ေစခဲ့ေသာ ကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားထဲတြင္ အႀကီးမားဆံုးျဖစ္သည္ဟူေသာ အခ်က္ကို အသိအမွတ္မျပဳခဲ့႐ံု မွ်မက တျခားသူမ်ား မသိရေလေအာင္လည္း စစ္အစိုးရက အထူးသတိထား ပိတ္ဆို႔ေနခဲ့ သည္။

ႏိုင္ငံျခားမွ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာေလာကမွ သတင္းစာဆရာမ်ားကိုလည္း ဆိုင္ကလုန္း အျပင္းထန္ဆံုး တိုက္ခတ္ဖ်က္ဆီးခဲ့သည့္ ေနရာေဒသမ်ားသို႔ မ၀င္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ တားဆီးထားခဲ့သည္။
ဘီဘီစီ သတင္းေထာက္ အင္ဒ႐ူး ဟာဒင္း ကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို တိုင္းျပည္ထဲသို႔ပင္ ၀င္ခြင့္မျပဳခဲ့ေခ်။ ဟာဒင္းကို ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ စည္းကမ္းခ်ိဳးေဖာက္မႈျဖင့္ ရန္ကုန္ႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပင္ ျပန္ပို႔ခဲ့သည္။ ျမန္မာ သတင္း ေၾကညာသူ ကမူ "ပံုမွား႐ိုက္ထားေသာ ခရီးသြားဗီဇာ" ကိုင္ေဆာင္ထားမႈေၾကာင့္ဟု ဆိုသည္။

“လူေတြ သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေသေနၾကတယ္။ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာက အကူအညီ လိုအပ္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားေတြကလည္း ဗီဇာရဖို႔ ေစာင့္ေနရတာ စိတ္မရွည္ၾကေတာ့ဘူး။ သတင္းေၾကညာသူက ဒီကိစၥေတြအားလံုးကို ေဘးခ်ိတ္ထားၿပီး က်ေနာ့္ ျပစ္မႈနဲ႔ က်ေနာ္ျပန္ပို႔ခံခဲ့့ရတဲ့ အၾကာင္းကိုပဲ အခ်ိန္အကုန္ခံၿပီး ခပ္တည္တည္ ဖတ္ျပေနတယ္” ဟု ဟာဒင္းက သူ႔အေတြ႔အႀကံဳကို ေျပာျပခဲ့သည္။ ၿဗိတိသွ် သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာ အင္ဒရူး မာရွယ္လည္း ျပန္ပို႔ခံခဲ့ရသည္။

စီအန္အန္ သတင္းေထာက္ ဒင္ေရးဗား ကဲ့သို႔ အထဲ၀င္ေရာက္သြားႏိုင္သူ အတြက္မူ အေတြ႔အႀကံဳက ဆန္းေန သည္သာ မက သည္းထိတ္ရင္ဖို ေၾကာက္စရာလည္းေကာင္းေနသည္။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ အာဏာပိုင္မ်ား မေတြ႔ေအာင္ ေရွာင္ေနရ ၿပီးေနာက္တြင္ သူ၏အသက္အႏၱရာယ္ကိုပင္ စိုးရိမ္လာရသည္ဟု ေရးဗားက ျပန္ေျပာျပခဲ့သည္။

“က်ေနာ္တို႔ ့ တေနရာကို ေရာက္သြားၾကတယ္။ ဘယ္ေနရာလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွ ေရေရရာရာ မသိၾကဘူး။ က်ေနာ္တို႔ကို ပစ္သတ္ ျမစ္ထဲပစ္ခ်ၿပီး၊ မေတာ္တဆ ျဖစ္သြားတာပါလို႔ ေျပာလိုက္႐ံုပဲ” ဟုသူက ျပန္ေျပာျပခဲ့သည္။

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ အစုလိုက္ အၿပဳံလိုက္သတ္ျဖတ္မႈမ်ဳိးကို စစ္အစိုးရက က်ဴးလြန္ျခင္းမဟုတ္ ဟူေသာ အခ်က္က ေရးဗားအတြက္ အေရးမႀကီးပါ။ လူေသအေလာင္းမ်ားကို အစိုးရအလုပ္သမားမ်ား ျမစ္ထဲပစ္ခ်ေနပံုကို သူ႔ ဗီဒီယိုကင္မရာ သမားက ႐ိုက္ကူးသည့္အခါတြင္မွ သူ႔အေနႏွင့္ အျဖစ္မွန္ကို ဖံုးကြယ္လိုစိတ္လြန္ကဲဲေနေသာ အစိုးရမ်ိဳးႏွင့္ ဆက္ဆံ ေနရပါလား ဟူသည့္ အေတြးဝင္လာသည္ဟု ဆိုသည္။

“သူတို႔က ဘာေၾကာင့္မို႔လို႔ သဘာ၀ေဘးဒုကၡအေၾကာင္းကို ဖံုးကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနရတာလဲ။ ဒါသူတို႔ အျပစ္မွ မဟုတ္ဘဲ။ ဒီအျဖစ္က စစ္အစိုးရရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားကို ေပၚလြင္ေစတယ္။ စစ္အစိုးရက ျပင္ပကမၻာကို ဒီေလာက္ထိေအာင္ မယံု သကၤာ ျဖစ္ေနတာပဲ” ဟု ေရးဗားက ေျပာသည္။

ေရးဗားက သတင္းယူၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွေန၍ ခဲရာခဲဆစ္ ထြက္လာႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း နယ္ခံသတင္းေထာက္မ်ားကမူ ပို၍ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ အေနအထားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကရေလသည္။ တရား၀င္ခြင္ျပဳခ်က္ မရဘဲ ဤေဘးဒုကၡအေၾကာင္း သတင္းပို႔ သည္ကို မိသြားပါက ႏိုင္ငံရပ္ျခားသတင္းေထာက္မ်ားကဲ့သို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ပို႔မည္မဟုတ္။ ဖမ္းဆီးၿပီး အင္းစိန္ေထာင္ ထဲတြင္ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ခ်ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

ဤေဒသခံသတင္းေထာက္မ်ားက ျပည္တြင္းထုတ္ စာေစာင္မ်ားတြင္ ေရးၾကသည္ျဖစ္ေစ စီအန္အန္၊ အယ္လ္ ဂ်ာဇီးရား ကဲ့သို႔ေသာ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းဌာနႀကီးမ်ားအတြက္ လုပ္ကိုင္ေပးၾကသည္ ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ (ဒီဗီဘီ)၊ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း ကဲ့သို႔ေသာ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာသတင္းမီဒီမ်ားအတြက္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ သတင္းေထာက္ အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေပးၾကသည္ ျဖစ္ေစ ကပ္ေဘးသင့္ ေနရာေဒသမ်ားမွေန၍ သတင္းေပးပို႔ႏိုင္ရန္ ျမန္မာသတင္း ေထာက္မ်ားအဖို႔ အေတာ္ေလး စြန္႔စားၾကရပါသည္။

ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔က အဆိုးရြားဆံုး မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံစားခဲ့ရေသာ လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွေန၍ သတင္းေပးပို႔ရန္ ႀကိဳးစား မႈေၾကာင့္ ျမန္မာသတင္းေထာက္ ၈ ဦးကို စစ္သားမ်ားက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားခဲ့ၿပီး တညတာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့သည္။ ထိုနယ္ေျမသို႔ ေနာက္တႀကိမ္ မလာေတာ့ပါ ဟူေသာ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးခိုင္းၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္မွ သူတို႔ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

တျခားေသာျမန္မာသတင္းေထာက္မ်ားကို သတိေပးသည့္အေနႏွင့္ ဤသို႔လုပ္ျပလိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သူမွ် အေရးစိုက္ၾကသည္ေတာ့ မဟုတ္ေခ်။ ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည့္ၾကားမွ စြန္႔စားကာ မိုးသည္းသည္း ေလထန္ထန္ကို အံတုရင္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ၏ အေျခအေနမွန္ကို ျပင္ပကမၻာသို႔ တင္ျပႏိုင္ရန္ ေဒသခံသတင္းေထာက္တို႔က အေရး ပါေသာအခန္းက႑မွာ ဆက္လက္ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနခဲ့ၾက သည္။

သူတို႔သည္ ဒုကၡသည္မ်ားရွိရာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ အျခားေနရာမ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ အသက္ရွင္က်န္ေနသူမ်ားကို ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းခဲ့ၾကသည္။ စစ္အစိုးရ၏ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးကာလ ၿပီးဆံုးသြားကာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္း မ်ား စတင္ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ ဟူေသာ ေျပာစကား မမွန္ေၾကာင္း ထင္ဟပ္ျပသေနသည့္ အေျခအေန မ်ားကိုလည္း သူတို႔ ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္ခဲ့ရ၍ တင္ျပေပးခဲ့ၾကသည္။

သူတို႔ ဤသို႔ အႏၱရာယ္ၾကားမွ အရဲစြန္႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္မွာ သတင္းစာပညာျဖင့္ သက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း မႈဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္ အရမွ်သာ မဟုတ္ပါ။ တိုင္းျပည္ထဲတြင္ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္တို႔ကို သတင္း ေဖာ္ျပေပးပို႔ ႏိုင္ျခင္း မရွိဘဲ အႀကီးအက်ယ္ ထိန္ခ်န္ထားခဲ့ေသာ ဒုကၡေ၀ဒနာမ်ား၏ အတိုင္းအတာကို ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ျမင္ေတြ႔ ခံစားစာနာမိေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။

ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း၏ သတင္းေထာက္မ်ား အပါအ၀င္ တျခားေသာ သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႕၏ ေနအိမ္မ်ားသည္လည္း မုန္တိုင္း ေၾကာင့္ ထိခိုက္ပ်က္စီးခဲ့ၾက ရပါသည္။ အမွန္တကယ္ထိခိုက္ ပ်က္စီးေသာ အတိုင္းအဆ၏ တစိတ္တပိုင္း မွ်ေလာက္ကိုသာ သူတို႔ျမင္ေတြ႔ရေသးသည္ ဟူသည့္ အသိစိတ္က ၎တို႔ကို ဆက္လက္တြန္းအားေပးေနခဲ့၏။

“ကိုယ့္တိုင္းသူျပည္သားေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေသသြားတာ၊ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ငတ္ျပတ္၊ ဒုကၡေရာက္ေနတာကို အိမ္ထဲမွာ ထုိင္ၿပီး တီဗီမွာ ၾကည့္ေန႐ံု စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေန႐ံုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေနလို႔မရဘူး” ဟု ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း၏ သတင္းေထာက္ ၾကည္ေ၀က ေျပာခဲ့သည္။

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသရွိ ဒုကၡသည္မ်ားထံသို႔ အေရာက္သြားႏိုင္ေရးက တခုျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ စာဖတ္သူမ်ားထံ အေရာက္ေပးပို႔ႏိုင္ေရးကလည္း တေမွာင့္ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းရွိ စာေစာင္မ်ားတြင္ ေရးသားလုပ္ကိုင္ၾကေသာ သတင္း ေထာက္မ်ားအဖို႔ သူတို႔ျမင္ေတြ႔ရသမွ်တို႔ကို သတင္းေဖၚျပေပးျခင္း မျပဳႏိုင္သည့္အတြက္လည္း ေနာက္တမ်ိဳး မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္ၾကရျပန္သည္။

တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ခံထားရေသာ ျပည္တြင္းသတင္းမီီဒီယာမ်ားသည္လည္း ဖိအားအမ်ဳိးမ်ဳိး ႀကံဳေနရသည္။ အစိုးရက ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ေဆာင္ရြက္ထားေၾကာင္းႏွင့္ အေျခအေနသည္ ပံုမွန္အေနအထား သို႔ ျပန္ေရာက္ေနေၾကာင္း ေပၚလြင္ေစမည့္ အေရးအသားမ်ားကို ေဖာ္ျပေရးသားေပးရန္ တိုး၍တိုး၍ ဖိအားေပးခံေနရ ျပန္သည္။

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ ႏိုင္ငံတကာ ကူညီေရး အဖြဲ႔မ်ား မလာေရာက္ရေအာင္ ပိတ္ပင္ထားေသာ ျပႆနာအေၾကာင္း ေဖၚျပျခင္း မျပဳရန္လည္း အယ္ဒီတာမ်ားကို ေျပာထားသည္။ ဘုန္းႀကီးမ်ား၏ ေမတၱာေရွ႕ထားေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားသည္လည္း ပိတ္ပင္တားျမစ္ထားေသာ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာကဲ့သို႔ေသာ အစိုးရအာေဘာ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖၚျပထားသည့္ တရား၀င္သတင္းမ်ား အရ ဆိုလ်င္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ တဦးတည္းလိုလိုက အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ကို စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၿပီး ဤအဆင့္သည္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ ႏိုင္ငံတကာ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ားကို ၀င္ခြင့္မျပဳမီမွာပင္ ေအာင္ျမင္ ၿပီးေျမာက္ခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။

စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ မုန္တိုင္းတိုက္ၿပီး သီတင္းႏွစ္ပတ္ၾကာ ေနာက္က် ၿပီးမွ ေရာက္လာေသာအခ်ိန္၌ ႏိုင္ငံျခားမွ အႀကီးအကဲပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ အကူအညီေပးရန္ တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာၾကသည္ ျဖစ္ရာ စစ္အစိုးရ၏အျမင္၌ အထုပ္မ်ားကမ္းရန္ႏွင့္ ဓာတ္ပံုအရိုက္ခံရန္မွလြဲ၍ ဘာမွ် လုပ္စရာမက်န္ေတာ့ပါ။

ကပ္ေဘးဒုကၡႀကီး၏ သတင္းေက်ာ္ၾကားမႈေၾကာင့္ စစ္အစိုးရ၏ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးယႏၱရားသည္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ႀကီးထြားလာခဲ့ရ သည္။ စစ္အစိုးရသတင္းစာမ်ားက အေမရိကန္ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ရန္ကုန္တြင္ ဆင္းသက္လာေသာ စီ-၁၃၀ ေလယာဥ္ႀကီးမ်ား၏ ဓာတ္ပံုမ်ားႏွင့္ သတင္းမ်ားကို စာမ်က္ႏွာျပည့္ ေဖၚျပေပးခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာအစိုးရကို အျပင္းထန္ဆံုး ေ၀ဖန္ခဲ့ေသာ တိုင္းျပည္ကပင္လ်င္ “ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ကမၻာ၏ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈႏွင့္ ထူးထူးျခားျခား ထိုက္တန္သည္” ဟု ေကာက္ကာငင္ကာ သတ္မွတ္သည္အထိ ျဖစ္သြားေသးသည္

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ မိမိအား ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်သူအေၾကာင္း မေကာင္းေျပာျခင္းကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္ေတာ့့ မဟုတ္ေခ်။ ျပည္တြင္း သတင္းမီဒီယာမ်ားက နာဂစ္မုန္တိုင္း၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္အစိုးရ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းေနပံုမ်ားကို အမႊမ္းတင္ေဖၚျပေနစဥ္မွာပင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ နယူးေအာ္လင္းျပည္နယ္၏ ဟာရီကိန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ သင့္သူမ်ားထံ အကူအညီမ်ားေပးပို႔ရာ၌ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ပံုမ်ားအေၾကာင္းကို အပုပ္ခ် ေဖာ္ျပေနခဲ့သည္။ ဗီအိုေအႏွင့္ ဘီဘီစီတို႔ကိုလည္း ၎တို႔၏သတင္းမ်ားေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္ေနခဲ့သည္။

နာဂစ္မုန္တိုင္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားကို ေဖၚျပေပးေသာလုပ္ငန္းသည္ မုန္တိုင္းဒဏ္ အဆိုးရြားဆံုးခံရသည့္ နယ္ေျမေဒသမ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် စြန္႔စား၍ သြားေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး မိမိတို႔ျမင္ေတြ႔သမွ်တို႔ကို ကမၻာသို႔ သတင္းေပး ပို႔ေနခဲ့သူ ျပည္တြင္းသတင္းေထာက္မ်ား၏ တာ၀န္အျဖစ္သာ က်န္ရစ္ရေတာ့သည္။

“သူတို႔ ေပးပို႔တဲ့ သတင္းေတြက အရင္တုန္းက မသိေသးတဲ့၊ အကူအညီလိုအပ္ေနတဲ့ နယ္ေျမေတြအေၾကာင္းကို ေဖၚျပေပး ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအလွဴရွင္ အသိုင္းအ၀န္းကိုလည္း အခင္းျဖစ္ပြားရာနယ္ေျမနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ ေတြ မျပတ္ေပးပါတယ္” ဟု နယူးေယာက္အေျခစိုက္ သတင္းေထာက္မ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးေကာ္မီတီ (Committee to Protect Journalists) က ဆိုပါသည္။

ဤသို႔ ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုခ်က္သည္ အျခား အျခားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ားနည္းတူ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသရွိ မိမိတို႔၏ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ ႀကီးစြာရတက္မေအးျဖစ္ေနရေသာ ျမန္မာသတင္းစာဆရာမ်ားအဖို႔ ႀကိဳဆိုရမည့္ သတင္း ေကာင္းလည္း ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာေသဆံုးခဲ့ရေသာ ေဘးဒုကၡႀကီးကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရၿပီး စာဖတ္သူ မ်ားထံ သတင္းမ်ား ေပးပို႔ခဲ့ေသာ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း၏ သတင္းေထာက္ ေအာင္သက္၀ိုင္း အဖို႔မူ ထူးထူးျခားျခား အေျပာင္း အလဲမ်ား ေပၚေပါက္လာေစရန္ သူ႔အေနႏွင့္ ေသးငယ္ေသာ အခန္းက႑တခုမွေန၍ ေဆာင္ရြက္ေနရသည္ ဟူသည့္ အသိႏွင့္ ေျဖသိမ့္ေဆာင္ရြက္ေနခဲ့သည္။

တဘက္ကလည္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ ထိခိုက္ပ်က္စီးမႈ ပမာဏကို ျမင္ေတြ႔ေနရလွ်က္ စစ္အစိုးရက မုန္တိုင္းသင့္ ဒုကၡသည္မ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ မႀကိဳးစားေသးခင္မွာပင္ ကပ္ေဘး၏ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး ကာလၿပီးဆံုးေၾကာင္း အေဆာတလ်င္ ေၾကညာခဲ့သည္ကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရျပန္သည္။ ေအာင္သက္၀ိုင္းကမူ အေျခအေန အားလံုးကို သူျမင္ေတြ႔ေနရၿပီျဖစ္ရာ အမ်ားျပည္သူတို႔ ေျပာျပမည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို သတင္းမ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ ေရးသားေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။

“ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဇာတ္ေပါင္းၾကေလသတည္း ဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိး တပုဒ္တေလေတာင္ မၾကားရေသးပါဘူးဗ်ာ” ဟု သူက ဆိုပါသည္။
ရဲနည္ေရးသားသည့္ No Happy Ending ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။ From , Irrawady

0 Comments: